Zoals de Nigeriaanse schrijver en feminist Chimamanda Ngozi Adichie ooit zei: “We moeten zoveel mogelijk meisjes onderwijzen. Onderwijs verandert de perceptie van wat ze kunnen zijn en wat ze kunnen doen.” Deze krachtige uitspraak onderstreept een universele waarheid: onderwijs is niet alleen een basis voor een succesvolle carrière, het is een transformerende kracht die maatschappelijke rollen herschikt en traditionele beperkingen uitdaagt.
Adichie’s filosofie weerspiegelt mijn eigen reis. Ik ben diep geïnspireerd door mijn ouders die in het diepe zuiden van Amerika boven armoede en segregatie uitstegen tijdens de burgerrechtenbeweging halverwege de vorige eeuw. Hun toewijding aan onderwijs als instrument om barrières te doorbreken, beïnvloedde mij en wakkerde een gevoel van verantwoordelijkheid aan om te pleiten voor gelijkheid en rechtvaardigheid. Zowel hun voorbeeld als investering in mijn opleiding gaven mij zicht op een succesvolle carrière in de tech-industrie, terwijl ik ondertussen twee kinderen opvoedde, waarvan een op vijfjarige leeftijd de diagnose autisme kreeg.
Met 25 jaar werkervaring in de technologie – een sector waarin vrouwen, met name vrouwen van kleur, aanzienlijk ondervertegenwoordigd zijn – heb ik alle moeilijkheden en mogelijkheden ervaren door het trotseren van conventionele normen. Toen mijn zoon op veertienjarige leeftijd overleed aan een tragische aanval in zijn slaap, vormde het sterke fundament van financiële en emotionele steun, dat mijn ouders mij boden in mijn jeugd, de sleutel voor de verwerking van dit catastrofaal verlies.
Verdergaan, opnieuw een zinvol en doelgericht leven opbouwen, is de moeilijkste uitdaging waarvoor ik tot nu toe in mijn leven heb gestaan. Dankzij de veerkracht en standvastigheid die ik bij mijn ouders en andere rolmodellen zag, kon ik de eerstvolgende stap zetten.
Die volgende stap kwam in de vorm van een unieke kans om naar Nederland te verhuizen voor een nieuwe leiderschapsrol bij de multinational waarvoor ik werk. Werken en leven in een ander land maakte me ervan bewust dat werkplekken overal meer diversiteit, gelijkheid en inclusie nodig hebben. Zeker wanneer we een duurzamere en rechtvaardigere toekomst willen. Meer dan ooit begrijp ik de noodzaak van onderwijs en zichtbaarheid voor het doorbreken van vastgeroeste systemen die allesbehalve toegankelijk zijn voor vrouwen en mensen van kleur. Ik ben enorm bevoorrecht en voel de plicht om te helpen deze deuren te openen en een rolmodel te zijn voor anderen.
Daarom ben ik dankbaar ambassadeur van het Female Empowerment Project. Dit is niet zomaar een titel, het is een voorrecht om jonge vrouwen met gigantisch potentieel, gratie en elegantie te mogen vertegenwoordigen. Mee te mogen strijden met deze jonge vrouwen die de toekomst van onze planeet kunnen veranderen. Ik erken de unieke kans die mij is gegeven om een verschil te maken in hun leven. Onderwijs is onontbeerlijk voor de ontwikkeling van deze briljante jonge geesten.
Door te investeren in meisjesonderwijs, bevorderen we onze missie voor een meer diverse en rechtvaardige wereld. Met elk extra scholingsjaar neemt het toekomstig verdienpotentieel van een meisje toe met maximaal twintig procent. Ook de overlevingskans stijgt bij kinderen van opgeleide moeders. Bovendien raken opgeleide vrouwen sneller betrokken bij politieke processen en besluitvorming. Door te investeren in meisjesonderwijs, investeren we in ons allemaal.
Als ambassadeur van het Female Empowerment Project, gebruik ik mijn middelen, invloed en stem om echt verandering teweeg te brengen voor deze jonge mensen die het zo verdienen, zodat we samen de wereld beter maken voor toekomstige generaties!
